Stroomrekeningen, zonnebrand en bodemonderzoeken

Dacht je alles gehad te hebben in Afrika, wordt de elektriciteit in huis compleet afgesloten. Na een paar belletjes met de huisbaas, het energiebedrijf en de plaatselijke burgermeester bleek dat de rekening niet betaald was. Op zich ook niet gek dat de stroom werd afgesloten aangezien het een bedrag van 10.000 Rand bedroeg. Omgerekend ongeveer duizend euro. Nu zullen sommige van jullie misschien denken dat we hier wietplantage á 4 hectare groot aan het kweken zijn gezien het stroomverbruik, maar dat valt reuze mee. Opzich had het ook wel wat al die waxinelichtjes in huis. Toch zal die rekening niet van een maandje geweest zijn. Blijkbaar was de Mercedes ml van de huisbaas iets duurder uitgevallen dan gepland... Gelukkig is op het moment van schrijven alles weer in orde en kan iedereen weer genieten van een warme douche en niet geheel onbelangrijk, onze koelkast/vriezer doet het weer.

De afgelopen twee weken hadden we weer een ontsnapte student uit Nederland over de vloer. Dit keer was het Erik, de vriend van Saskia, de even langs kwam voor een bakkie koffie en een stukje Afrikaanse bobbotie taart. Om maar te beginnen over het belangrijkste; het nachtleven in Kaapstad. De eerste zaterdagavond zijn we naar club 31 geweest om weer een paar koude biertjes te nuttige op 120 meter hoogte. Zelfs wanneer je daar in de wc staat heb je een prachtig uitzicht over Kaapstad. Verruit de mooist plek waar ik ooit me blaas heb geleegd. Daarna onze standaard maaltijd na het stappen; Mac Donalds. Voor niemand leuk natuurlijk, maar ja je maag rammelt toch aan alle kanten. En aangezien ze hier geen ‘shormaboer’ hebben zoals in Nederland, hebben je weinig keuze. Zo een bizar Mac Donalds fenomeen; als je al je eten op hebt heb je er altijd een slecht gevoel over. En je hebt na een uurtje weer honger. Eigenlijk gewoon hopeloos eten. Over fastfood gesproken, Coen en Saskia zitten nogal regelmatig bij de KFC hier om de hoek. Die kippenboer hebben ze inmiddels ook hier in Afrika uitgevonden. Maar omdat ze ongeveer de halve omzet aan die twee te danken hebben zijn er plannen om de naam te veranderen in KFcoen. Of die ook de helft van de omzet ontvangt is te betwijfelen..

De rest van de week verliep redelijk rustig. Iedereen was druk met stage en met name aan het schoolwerk moesten sommige nu toch echt aan beginnen. Enkele leraren uit Nederland vroegen zich af of we überhaupt nog wel leefde aangezien er weinig contact werd onderhouden. Erik werd rondgeleid door Kaapstad en kwam af en toe ogen te kort waar die allemaal moest kijken. Ook z’n energiepeil werd aardig op de proef gesteld want Saskia liet hem binnen een week zien waar wij ongeveer de afgelopen 3 maanden over hebben gedaan. Ze hadden gelukkig redelijk weer, ondanks het nog wel met het uur wisselde qua tempratuur en windstoten. Iets waar zelfs Piet Paulusma geen woorden voor heeft denk ik. Maar sinds afgelopen week hebben de zonnestralen dan toch eindelijk de ingang gevonden van Kaapstad. Het blijft vervelend om te melden dat de zomer hier nu toch echt is aangebroken. De zonnebrand is niet meer aan te slepen en sommige worden al bijna aangezien voor een lokale afrikaan. En dat terwijl heel Nederland nu zit te verpieteren in de kou. www.cheaptickets.nl, weet je alles.

Vorige week zaterdag stond wakeboardpark Blue Rock op de planning. Opgepropt in de mini en de chico zette we koers op de N1 in oostelijke richting. De kabelbaan ligt in een prachtige vallei omringt door rotsen en natuur. Na de omgeving verkend te hebben en wat pro-boarders aan het werk te hebben gezien , gingen wij ook een poging wagen om een plankje op het water te leggen. Het bleef helaas wel alleen bij de jongens. De meisje gingen genieten van onze spectaculaire sprongen luidde de reactie. Die spectaculair sprongen bleven nog wel even uit, maar er zaten wel prachtige momenten bij. Vooral bij sommige die al moeite hadden om op het water te komen vanaf de kant en na een meter of drie al een bodemonderzoek aan het doen waren. Coen en Erik konden na een half uurtje precies vertellen hoe het water smaakte. Ik dacht zelfs bijna dat Coen aan het onderzoeken was hoe het gesteld is met de watertoestand in Kaapstad. Jules, Pieter-Paul en ik hadden al wat meer ervaring met wakeboarden en richtte ons vizier op het springen. Helaas was dit toch iets moeilijk dan gedacht en bleef het bij een paar kleine jumps. Die gasten daar wisten ons ook te vertellen dat we eigenlijk niet mochten springen met huurplanken en een helm verplicht was. Ook met z’n tweeën aan één kabel was teveel gevraagd want dat mochten alleen de profs. Maar wel een super dagje gehad met z’n alle. De volgende keer hebben de dames ook beloofd te gaan boarden dus dat wordt nog wat. Ik kijk er nu al naar uit.

Inmiddels is iedereen bijgekomen van de spierpijn, wateroverlast en zijn alle onderzoeksresultaten bekend. Mister Erik E kon onze grappen en gekkigheid niet meer aan en is met gierende banden naar huis vertrokken. Al met al weer twee fascinerende weken achter de rug waar eigenlijk helemaal niks gebeurd is haha. Maar het blijft toch leuk om een reisverslag te typen en doe dat dan ook nog met veel liefde. Iedereen bedankt overigens voor de leuke reacties van de afgelopen weken/maanden op mijn blog. Daar kan ik ook zeker van genieten.


Het ga jullie goed,

Hasta la villa tivoli! xx