Thailand, wat een show!
Blijf op de hoogte en volg Dion
21 November 2013 | Thailand, Krabi
Zittend op een ferry die ons van Koh Samui naar Donsak brengt, terwijl ik geniet van het schitterende landschap in Thailand, heb ik eindelijk wat tijd om de eerste ervaringen van deze reis der reizen met jullie te delen. Na een aantal maanden op avontuur in Zuid-Afrika en Malta was het na bijna een jaar in Nederland weer de hoogste tijd om de biezen te pakken en naar warmer gelegen orde te vertrekken. Want als je eenmaal begint met reizen wil je het liefst niks anders meer en uiteindelijk elk land op deze aardbol hebben bezocht, ik heb er dus nog wel een paar te gaan. Het komende half jaar bezoek ik het oostelijke deel van de wereld en wel: Thailand, Laos, Vietnam, Cambodia, Nieuw-Zeeland en Australië. Dit keer niet alleen maar met een goede maat/collega genaamd Ruud van Mil. Inmiddels uitgegroeid tot een BL'er (bekende Lierenaar) en net zo avontuurlijk ingesteld als ik, dus de match om samen op reis te gaan was snel gemaakt!
Na een aantal dingen op papier te hebben gezet de afgelopen weken (je moet vooral niet teveel plannen) was 11 November de dag aangebroken dat we onze knuffelberen gedag moesten zeggen en het luchtruim kozen richting de andere kant van de wereld. Er waren hier en daar nog wat ideeën naar boven gekomen om een ander vervoersmiddel te kiezen dan door de lucht, maar per Solex of Kreidler voorzagen we toch wat problemen met de benzine toevoer en per rubberboot door de Somalische zee vond moeders geen strak plan gezien de hoeveelheid Jack Sparrows en andere look a like piraten daar rondhangen. Er zat dus niks anders op dan voor de Airbus A343 van China Airlines te kiezen. De vlucht verliep prima. Hier en daar moest er wel een tussenstop worden gemaakt om bier te bevoorraden, de Heineken blikjes waren zelfs al na een uur op, maar na een kleine 11 uurtjes vliegen konden we veilig het vliegtuig uitstappen op onze eerste bestemming: Bangkok. We hadden al gehoord dat je voor deze miljoenen stad in principe geen maand hoeft uit te trekken. Na een paar uurtjes rond gelopen te hebben kwamen we er achter dat daar niks over gelogen was. Men men men wat een gaos, drukten en stank! Dat er daar geen honderd doden per dag vallen snap ik nog steeds niet. Er rijden denk meer brommers rond dan in heel Europa bij elkaar. Regels vinden ze totale onzin dus iedereen doet maar wat en dat gaat ook allemaal maar net goed. Op straat staat er om de meter een lokale chefkok Thais eten te bereiden waarbij je de eerste keer dat je dat ruikt bijna over je gier gaat, maar de bevolking is niks anders gewend en peuzelt dat werkelijk ieder moment van de dag op. Onze conclusie aan het eind van de dag kwam redelijk overeen: zo snel mogelijk weg hier. Bij de eerste toerist office maar gelijk een bus/bootreis naar het zuiden geboekt en zo stonden we een dag later op het eiland Koh Tao. Tijdens deze reis hadden we ook gelijk onze vuurdoop met het Thaise eten. De bus stopte langs de kant van de weg waar een eettentje stond. Deze beste mevrouw had helaas geen uitgebreide menukaart want ze serveerde alleen Thaise curry. Aangezien onze buik nogal rammelde hadden we weinig keuze en waagde het maar aan dit gerecht. We zeiden nog; niet te spicy. Waarschijnlijk is dat codetaal voor nog steeds mega heet eten want na een paar happen kwamen de vlammen ongeveer uit ieder gat die het menselijk lichaam kent! Holy moly, en dat noemen ze dan een beetje spicy. Bijgekomen ging onze busreis ging weer verder om vervolgens per boot aan te komen op Koh Tao. Een van de velen paradijzen voor de kust van Thailand en bekend om de mooie duikspots. Veel globetrotters halen hier hun PADI (duikbrevet) dus wij konden natuurlijk niet achterblijven. Tijdens deze 3 daagse cursus kwam er praktijk en theorie aan bod en dit alles stond onder leiding van een enthousiaste duikjuf uit Australië. Na 4 duiken, waarbij we onderwater verschillende opdrachten moesten doen, en een theorie-examen konden we na 3 dagen proosten op ons duikbrevet! In de komende maanden kunnen we nu gaan duiken met z'n 2e en hoeven we alleen duikuitrusting te huren en een flesje met een beetje lucht erin. Heel vet dus! Onze duikjuf wist natuurlijk niet wat ze meemaakte met twee gekke Westlanders die ongeveer alles deden wat niet mocht, dus ik denk zomaar dat ze een weekje vrij heeft genomen om mentaal bij te komen. Helaas geen witte haaien en reuze schildpadden gespot, maar de onderwaterwereld blijft onbeschrijfelijk mooi. Verder waren er op Koh Tao veel leuke strandfeestjes, waar wij niet vies van zijn, dus het was eigenlijk 3 dagen lang duiken en partyen. Ik zeg: suuupp!!
De volgende bestemming was Koh Phangnan, een eiland wat eigenlijk bekend staat om maar een ding en dat is de maandelijkse fullmoon party. Een feest(je) op het strand met zo'n 20.000 mensen die allemaal hetzelfde doel hebben: aan het eind van de avond niet meer te vervoeren zijn. Dit was ook wel redelijk terug te zien aan het tempo waarmee buckets naar achter werden gekanteld. Maar de sfeer werd er uiteraard niet minder om en de volgende dag toen we weer enigszins bij kennis waren konden we terugkijken op een heel vet feestje! Verder is er op Koh Phangnan niet veel te doen dus verplaatsten we ons de volgende dag naar het eiland Koh Samui wat ongeveer drie uurtjes zwemmen was (ook hier in Thailand is het crisistijd). Dit was een iets groter eiland dan de vorige twee dus huurden we een scooter om het eiland over te scheuren en zo de omgeving te verkennen en de lokale bevolking hier en daar kennis te laten maken met de aanwezigheid van deze twee Westlanders. Thailand staat bekend om de mooie natuur en dit was zeker terug te zien op deze eilanden. Prachtige watervallen en oneindig veel palmbomen geven af en toe het gevoel dat je je in een paradijs bevind. Ook is het nachtleven hier redelijk spectaculair te noemen. Veel clubs en bars waar je tot in de late uurtjes een dansje kunt wagen. Tussen de heftige housemuziek door hoorden we ergens live muziek vandaan komen. Aangezien wij daar allebei fan van zijn werd er met mach 3 koers gezet naar deze live-muziekbar. Na het luisteren van een aantal liedjes begon het bij ons steeds meer te kriebelen om weer wat instrumenten beet te pakken. Zelfs zo erg dat we voorstelden aan de band om een nummer mee te spelen. Na wat overleg met de manager vond die goed en zo speelden we een paar minuten later Wonderwall van Oasis met Ruud op gitaar en zang en ik op drums. Echt zwaar de top! Uiteraard is dit allemaal op beeld vastgelegd en waarschijnlijk binnen een paar weken te bestellen op Bol.com. Na drie dagen op dit eiland zijn we teruggegaan naar het vaste land om vervolgens per bus richting Krabi en morgen per boot richting Koh Pi Pi te gaan. Twee plekken aan de andere kant van zuidelijke gedeelte en een 'must see' al moeten we onze reisbijbel Lonely Planet geloven. Vanaf daar reizen we naar Phuket en vliegen we begin volgende week naar het noordelijk gelegen Chiang Mai.
Inmiddels ruim een week onderweg met z'n 2e waarbij we al hele gave dingen hebben gedaan en vele mooie plekjes hebben gezien. De bevolking is over het algemeen erg vriendelijk en behulpzaam alleen als ze iets beter Engels zouden spreken hoeven wij wat minder gebarentaal te gebruiken. Verder is alles wat je hier koopt bijna de helft tot driekwart goedkoper dan in Nederland, niet geheel onbelangrijk. Daarbij komen onze onderhandelkunsten meer dan ooit van pas. Aangezien wij er niet bepaald uitzien als lokale inwoners vragen ze meestal het dubbelen van de normale prijs. Uiteraard houden wij niet zo van deze Thaise grappen en grollen en praten we pas verder wanneer er minimaal de helft van de prijs af is. Dat levert niet altijd de meest vriendelijke gesprekken op maar dat nemen we maar voor lief. We worden immers toch geen vaste klant bij de meeste verkopers. Ook over de temperatuur valt niks te klagen met gemiddeld zo'n 35 graden. November is wel monsoen maand dus er kunnen nog wel eens wat druppels naar beneden vallen en als dat gebeurd is het ook gelijk alle hens aan dek. Helaas hebben ze geen polders die ze onder water kunnen laten lopen waardoor er hier en daar een lichtelijk wateroverschot is. Maar met zulke temperaturen is dat ook zo weer droog. Kortom; maximaal genieten so far!
Na een aantal dingen op papier te hebben gezet de afgelopen weken (je moet vooral niet teveel plannen) was 11 November de dag aangebroken dat we onze knuffelberen gedag moesten zeggen en het luchtruim kozen richting de andere kant van de wereld. Er waren hier en daar nog wat ideeën naar boven gekomen om een ander vervoersmiddel te kiezen dan door de lucht, maar per Solex of Kreidler voorzagen we toch wat problemen met de benzine toevoer en per rubberboot door de Somalische zee vond moeders geen strak plan gezien de hoeveelheid Jack Sparrows en andere look a like piraten daar rondhangen. Er zat dus niks anders op dan voor de Airbus A343 van China Airlines te kiezen. De vlucht verliep prima. Hier en daar moest er wel een tussenstop worden gemaakt om bier te bevoorraden, de Heineken blikjes waren zelfs al na een uur op, maar na een kleine 11 uurtjes vliegen konden we veilig het vliegtuig uitstappen op onze eerste bestemming: Bangkok. We hadden al gehoord dat je voor deze miljoenen stad in principe geen maand hoeft uit te trekken. Na een paar uurtjes rond gelopen te hebben kwamen we er achter dat daar niks over gelogen was. Men men men wat een gaos, drukten en stank! Dat er daar geen honderd doden per dag vallen snap ik nog steeds niet. Er rijden denk meer brommers rond dan in heel Europa bij elkaar. Regels vinden ze totale onzin dus iedereen doet maar wat en dat gaat ook allemaal maar net goed. Op straat staat er om de meter een lokale chefkok Thais eten te bereiden waarbij je de eerste keer dat je dat ruikt bijna over je gier gaat, maar de bevolking is niks anders gewend en peuzelt dat werkelijk ieder moment van de dag op. Onze conclusie aan het eind van de dag kwam redelijk overeen: zo snel mogelijk weg hier. Bij de eerste toerist office maar gelijk een bus/bootreis naar het zuiden geboekt en zo stonden we een dag later op het eiland Koh Tao. Tijdens deze reis hadden we ook gelijk onze vuurdoop met het Thaise eten. De bus stopte langs de kant van de weg waar een eettentje stond. Deze beste mevrouw had helaas geen uitgebreide menukaart want ze serveerde alleen Thaise curry. Aangezien onze buik nogal rammelde hadden we weinig keuze en waagde het maar aan dit gerecht. We zeiden nog; niet te spicy. Waarschijnlijk is dat codetaal voor nog steeds mega heet eten want na een paar happen kwamen de vlammen ongeveer uit ieder gat die het menselijk lichaam kent! Holy moly, en dat noemen ze dan een beetje spicy. Bijgekomen ging onze busreis ging weer verder om vervolgens per boot aan te komen op Koh Tao. Een van de velen paradijzen voor de kust van Thailand en bekend om de mooie duikspots. Veel globetrotters halen hier hun PADI (duikbrevet) dus wij konden natuurlijk niet achterblijven. Tijdens deze 3 daagse cursus kwam er praktijk en theorie aan bod en dit alles stond onder leiding van een enthousiaste duikjuf uit Australië. Na 4 duiken, waarbij we onderwater verschillende opdrachten moesten doen, en een theorie-examen konden we na 3 dagen proosten op ons duikbrevet! In de komende maanden kunnen we nu gaan duiken met z'n 2e en hoeven we alleen duikuitrusting te huren en een flesje met een beetje lucht erin. Heel vet dus! Onze duikjuf wist natuurlijk niet wat ze meemaakte met twee gekke Westlanders die ongeveer alles deden wat niet mocht, dus ik denk zomaar dat ze een weekje vrij heeft genomen om mentaal bij te komen. Helaas geen witte haaien en reuze schildpadden gespot, maar de onderwaterwereld blijft onbeschrijfelijk mooi. Verder waren er op Koh Tao veel leuke strandfeestjes, waar wij niet vies van zijn, dus het was eigenlijk 3 dagen lang duiken en partyen. Ik zeg: suuupp!!
De volgende bestemming was Koh Phangnan, een eiland wat eigenlijk bekend staat om maar een ding en dat is de maandelijkse fullmoon party. Een feest(je) op het strand met zo'n 20.000 mensen die allemaal hetzelfde doel hebben: aan het eind van de avond niet meer te vervoeren zijn. Dit was ook wel redelijk terug te zien aan het tempo waarmee buckets naar achter werden gekanteld. Maar de sfeer werd er uiteraard niet minder om en de volgende dag toen we weer enigszins bij kennis waren konden we terugkijken op een heel vet feestje! Verder is er op Koh Phangnan niet veel te doen dus verplaatsten we ons de volgende dag naar het eiland Koh Samui wat ongeveer drie uurtjes zwemmen was (ook hier in Thailand is het crisistijd). Dit was een iets groter eiland dan de vorige twee dus huurden we een scooter om het eiland over te scheuren en zo de omgeving te verkennen en de lokale bevolking hier en daar kennis te laten maken met de aanwezigheid van deze twee Westlanders. Thailand staat bekend om de mooie natuur en dit was zeker terug te zien op deze eilanden. Prachtige watervallen en oneindig veel palmbomen geven af en toe het gevoel dat je je in een paradijs bevind. Ook is het nachtleven hier redelijk spectaculair te noemen. Veel clubs en bars waar je tot in de late uurtjes een dansje kunt wagen. Tussen de heftige housemuziek door hoorden we ergens live muziek vandaan komen. Aangezien wij daar allebei fan van zijn werd er met mach 3 koers gezet naar deze live-muziekbar. Na het luisteren van een aantal liedjes begon het bij ons steeds meer te kriebelen om weer wat instrumenten beet te pakken. Zelfs zo erg dat we voorstelden aan de band om een nummer mee te spelen. Na wat overleg met de manager vond die goed en zo speelden we een paar minuten later Wonderwall van Oasis met Ruud op gitaar en zang en ik op drums. Echt zwaar de top! Uiteraard is dit allemaal op beeld vastgelegd en waarschijnlijk binnen een paar weken te bestellen op Bol.com. Na drie dagen op dit eiland zijn we teruggegaan naar het vaste land om vervolgens per bus richting Krabi en morgen per boot richting Koh Pi Pi te gaan. Twee plekken aan de andere kant van zuidelijke gedeelte en een 'must see' al moeten we onze reisbijbel Lonely Planet geloven. Vanaf daar reizen we naar Phuket en vliegen we begin volgende week naar het noordelijk gelegen Chiang Mai.
Inmiddels ruim een week onderweg met z'n 2e waarbij we al hele gave dingen hebben gedaan en vele mooie plekjes hebben gezien. De bevolking is over het algemeen erg vriendelijk en behulpzaam alleen als ze iets beter Engels zouden spreken hoeven wij wat minder gebarentaal te gebruiken. Verder is alles wat je hier koopt bijna de helft tot driekwart goedkoper dan in Nederland, niet geheel onbelangrijk. Daarbij komen onze onderhandelkunsten meer dan ooit van pas. Aangezien wij er niet bepaald uitzien als lokale inwoners vragen ze meestal het dubbelen van de normale prijs. Uiteraard houden wij niet zo van deze Thaise grappen en grollen en praten we pas verder wanneer er minimaal de helft van de prijs af is. Dat levert niet altijd de meest vriendelijke gesprekken op maar dat nemen we maar voor lief. We worden immers toch geen vaste klant bij de meeste verkopers. Ook over de temperatuur valt niks te klagen met gemiddeld zo'n 35 graden. November is wel monsoen maand dus er kunnen nog wel eens wat druppels naar beneden vallen en als dat gebeurd is het ook gelijk alle hens aan dek. Helaas hebben ze geen polders die ze onder water kunnen laten lopen waardoor er hier en daar een lichtelijk wateroverschot is. Maar met zulke temperaturen is dat ook zo weer droog. Kortom; maximaal genieten so far!
-
21 November 2013 - 13:16
Bean:
Megadik boys! Goed om te lezen dat er zoals altijd weer geen kut aan is, houden zo! En onthou; geen rally zonder Pirelli! xx -
21 November 2013 - 14:55
Lisanne:
Ohoh ik ken jullie ook weer niet anders als hierboven staat beschreven! En jullie ervaring met Thaise curry haha ook erg herkenbaar. gewoon zeggen no spicy das heet zat voor onze nederlanders;) Binnenkort maar even snel een skype momentje plannen!
-
21 November 2013 - 17:39
Ruben:
Superdik mannen! Band 'Rudion' is meteen al aan z'n toerneetje begonnen! Tof joh! Strak plan ook om meteen jullie brevet te halen. Daar zullen jullie nog een hoop plezier van gaan krijgen. Veel plezier verder! -
22 November 2013 - 00:57
Mell:
Haha, wat een geweldig verhaal! Super leuk jongens! :) Inderdaad, zoals Lisan zegt, snel maar een skype momentje plannen met zijn allen! Geniet er lekker van! XX -
22 November 2013 - 08:02
Fleur:
Mega leuk man! Ik lees weer met plezier je verhalen, geweldig! Veel plezier nog, xx -
22 November 2013 - 14:17
Carool:
Leuk tijdverdrijf om je verhaal te lezen vanaf mijn ziekbed, (niets ernstigs Dion, het is het vervolg van mijn eerder dit jaar geopereerde voet), je maakt weer van alles mee zo te lezen, go for it!!!! -
22 November 2013 - 15:31
Ronny:
Hè mannen, goed te lezen dat jullie het erg naar je zin hebben
Nog leuker dat jullie de Westlandse eigenschappen in Azië proberen te
introduceren.
Waar herken ik dit van ??? (familie kwaal)
Ik verwacht natuurlijk wel met zoveel muziekale capaciteit dat, er een kerstjingle uit gebracht gaat worden.
Hou ons op de hoogte, have fun Rudion
Lttttrrr
Grt Ron R -
22 November 2013 - 20:09
Je Pa:
mooi verhaal gozer, waanzinnig de dingen die jullie doen; vooral wanneer jullie daar een verbeterde versie van de kromme jongens laten horen, de zaal moet plat zijn gegaan.
Genietse en blijf je verbazen; tot skypes. -
27 November 2013 - 23:04
Oma Stuijt:
Hallo Dion leuk om weer te lezen wat je allemaal uitspookt, wacht af hoe het allemaal verder gaat ik zal je volgen dikke kus van oma ik hou van je . -
06 December 2013 - 10:58
TT En OK:
Hoi Dion en Ruud,
mooie verhalen allemaal, leuk dat jullie het zo naar je zin hebben,
geniet ervan mannen
De plaatselijke muziek is altijd leuk, zeker als je ook nog even mee mag jammen.
We vinden het leuk jullie verhalen te lezen en jullie zo
een beetje te kunnen volgen.
Nog heel veel plezier en kijk uit voor de delhi-belly, met al die curry's
en doe de groetjes aan ruud
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
